۱. تلفات زیرساخت‌ها و خسارت اقتصادی
حملات هوایی مشترک اسرائیل-آمریکا به ۲۱ استان مهم ایران، شامل تأسیسات فرودگاهی (مثل تبریز و مهرآباد)، پالایشگاه‌ها، گاز طبیعی (نظیر پارس جنوبی) و زیرساخت برق صورت گرفت. سقوط تولید نفت به کمتر از ۱۰۲ هزار بشکه در روز — کمتر از نصف میانگین پیشین — تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد ایران داشت.
۲. اقدامات امنیتی، داخلی و واکنش حکومت
پس از انفجارها در تأسیسات هسته‌ای، دولت ایران به‌سرعت به اقدامات کنترلی روی آورد: بیش از ۷۰۰ نفر به اتهام همکاری با اسرائیل بازداشت شدند و قوانینی برای افزایش نظارت داخلی وضع شد. همچنین شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی افزایش یافت که نمادی از فضای امنیتی-اضطرابی در داخل است.
۳. تلاش اسرائیل برای حذف رهبران ایران
در جریان یکی از حملات اسرائیل به مرکز فرماندهی مجلس امنیت ملی ایران در غرب تهران در ۱۶ ژوئن، تولیت ریاست‌جمهوری ایران، دکتر مسعود پزشکیان، به‌طور جزئی آسیب دید. هدف ظاهری این عملیات هدف‌گیری رهبران کلیدی نظام بود که با استعفای محافظان و خروج اضطراری رئیس‌جمهور همراه شد .
۴. پاسخ ایران و واکنش نظام بین‌الملل
ایران در پاسخ با حمله موشکی به پایگاه هوایی العُدید در قطر، یکی از حساس‌ترین منظقه‌های آمریکا در منطقه، تاخت ولی تنها یک موشک به هدف خورد و خسارت آن محدود بود. سپس حملات موشکی و پهپادی وسیعی علیه خاک اسرائیل انجام شد که منجر به مجروح شدن ۲۲ غیرنظامی این کشور شد و چهار نفر را نیز به کشتن داد .
۵. وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از جنگ
حمله‌های آمریکا به تأسیسات فوردو، نطنز و اصفهان با بمب‌های سنگین «MOP» تلاش کردند بخش مهمی از توان اورانیوم ایران را نابود کنند. با این وجود، حتی مقامات اسرائیل و IAEA اعتراف کردند بخشی از ذخایر و سانتریفیوژها زنده باقی مانده است در نتیجه، رئیس‌جمهور پزشکیان از IAEA خواستار توقف دوباره نظارت‌ها به‌دلیل آنچه «ملاک‌های دوگانه» خواند، شد.
۶. تهدیدات جدید: از اسرائیل تا اروپا و ترامپ
با وجود این خسارت‌ها، رهبران جمهوری اسلامی از مسیر تهاجمی‌تری دست نکشیدند:
• تهدید مجدد اسرائیل به حملات موشکی بیشتر ادامه دارد.
• علی لاریجانی، مشاور عالی رهبر، با زبان تند «بمباران اروپا» و حکم قتل ترامپ و مدیر کل IAEA (رافائل گروسی) را صادر کرده است.
• تهدید به حمله به کشورهای اروپایی به‌ویژه در پروژه‌هایی که ایران آن‌ها را عامل فشار علیه حکومت می‌داند.
۷. مسیر بی‌ثبات که پیش روی ایران و منطقه است
اگر این روند ادامه یابد، بدون شک:
1. ایران با تحریم عمیق‌تر و انزوای جهانی روبه‌رو خواهد شد.
2. اقتصاد آن بیشتر رکود خواهد گرفت و سرمایه‌گذاری‌ها نابود می‌شوند.
3. ثبات در خاورمیانه از بین خواهد رفت؛ منطقه‌ای با تهدید دائمی حملات موشکی و جنگ‌های محدود.
4. احتمال تشدید مداخلات خارجی (اسرائیل، آمریکا، اروپا و روسیه) بالا می‌رود و خطر تبدیل شدن به جنگ گسترده محسوس است.
