google-site-verification: google15269942918ec366.html راه آزادی

۱۴۰۲ آذر ۱۶, پنجشنبه

بازگشت متیاس علی‌‌حق‌نژاد «به زندان در تبعید»


 براساس گزارش رسیده به سازمان ماده ۱۸، زندانی عقیدتی عبدالرضا (متیاس) علی‌حق‌نژاد، رهبر کلیسای خانگی برای نخستین بار پس از تبعید ناگهانی او به زندان میناب در تیرماه ۱۴۰۲ به مرخصی آمد و پس از دیدار از خانواده‌اش در انزلی دوباره به زندان میناب بازگشت. در تیرماه گذشته به متیاس حتی فرصت خداحافظی با همسرش آناهیتا و دخترش حنا نیز داده نشد و بدون اطلاع قبلی به زندان میناب در فاصله ۱۶۰۰ کیلومتری شهر انزلی منتقل شد.

عبدالرضا (متیاس) علی‌حق‌نژاد، نوکیش ۵۰ ساله، پیش از این بارها به دلیل فعالیت صلح‌آمیز دینی بازداشت شده‌ است. هم اکنون، او به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طريق تبلیغ دین مسیحیت خارج از کلیسا» در حال تحمل شش سال حبس است.

او در آبان ماه ۱۳۹۳، به همراه، بهنام ایرانی و رضا (سیلاس) ربانی دیگر رهبران کلیسای موسوم به «کلیسای ایران»، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ دین مسیحیت خارج از کلیسا» هر کدام به شش سال زندان در تبعید داخلی محکوم شدند. این حکم سپس توسط دادگاه تجدیدنظر نقض شد و هر سه نفر از تمامی اتهامات مطرح شده تبرئه شدند. اما هفت سال بعد، ریاست دادگستری استان البرز، با نوشتن نامه‌ای به دیوان عالی کشور به این حکم اعتراض کرد. سرانجام شعبه دوم دیوان عالی، حکم اولیه شش سال زندان راتأیید کرد. متیاس روز ۲۵ دی ماه ۱۴۰۰، تنها دو هفته پس از آزادی از زندان اوین، به دادسرای انزلی احضار و از آنجا به زندان انزلی منتقل شد.

نوکیشان مسیحی توسط حکومت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شوند. آنها اجازه شرکت در کلیساهای ارامنه و آشوری‌ها که آنها نیز با تبعیض‌های بسیاری روبرو هستند را ندارند. بنابراین، تنها گزینه‌ای که برای آنها باقی می‌ماند برگزاری کلیساهای خانگی است. در کلیساهای خانگی، مسیحیان به شکلی کاملا مسالمت‌آمیز براساس باورشان پرستش می‌کنند.

کیارش عالیپور، سخنگوی سازمان ماده ۱۸ در این رابطه گفت: «تساوی در برابر قانون و آزادی دین و عقیده برای همه شهروندان امری غیرقابل انکار است. کتاب مقدس نوکیشان مسیحی، همان کتابی است که مسیحیان ارمنی و آشوری در کلیساهای خود در ایران و به زبان‌های خود می‌خوانند. پس هیچ عمل مجرمانه‌ای در کلیساهای خانگی صورت نمی‌گیرد. پرسشی که پیش می‌آید این است که از منظر قانون چگونه است که کلیساهای خانگی جرم محسوب می‌شوند ولی مساجد خانگی و جلسات خانگی دعای مسلمانان شیعه مجاز هستند؟»

به طور کلی از جمله رنج‌های مسیحیان ایران به ویژه نوکیشان مسیحی می‌توان به زندان، تبعید، محرومیت از تحصیل، اخراج از محل کار، یورش به کلیساهای خانگی، شلاق خوردن، ضبط اموال شخصی و حتی سلب حق داشتن فرزند‌خوانده نام ببریم. مسیحیان ایران همچنان شاهد ادامه تبدیل و تخریب و مصادره مراکز دینی خود هستند. در حال حاضر شهروندان مسیحی مانند عبدالرضا (متیاس) علی‌حق‌نژاد در ایران در زندان و تبعید به سر می‌برند و عده بسیاری نیز در انتظار برگزاری دادگاه و رسیدگی به اتهامات خود هستند.

۱۴۰۲ آذر ۱۱, شنبه

بی‌خبری از ایرن رحمانی، شهروند بهایی و مادر دو کودک


با گذشت بیش از ۲۴ روز از بازداشت ایرن رحمانی (احسانی)، هیچ اطلاعی از محل نگه داری و اتهام این شهروند بهایی وجود ندارد.

یک منبع مطلع به ایران وایر گفت: «ایرن مادر دو کودک خردسال ۲ و ۴ ساله است. طولانی شدن دوره بازداشت او برای این دو بچه کم سن که هیچ وقت از مادرشان دور نبوده‌اند، خیلی سخت است و در بعضی از رفتارهای‌شان دیده می‌شود. ایرن در ۲۴ روز گذشته تنها دو مرتبه تماس تلفنی با خانواده‌اش داشته است.»

ماموران امنیتی در ۱۶آبان به منزل بابک زینلی در مهرشهر کرج هجوم برده و ده شهروند بهایی حاضر در منزل را بازداشت کردند. از جمله بازداشت شدگان یک زوج بهایی به نام‌های ایمان احسانی و ایرن رحمانی بودند. ماموران همراه این زوج به منزل آنان رفته و پس از تفتیش منزل، هر دو را به محل نامعلوم منتقل می‌کنند.

ایمان احسانی و سه تن دیگر از بازداشت شدگان در ۴آذر پس از تودیع قرار وثیقه آزاد شدند. ماموران آقای احسانی را با اتومبیل در جاده رها کرده و از او می‌خواهند تا گرفتن ماشین به منزل برگردد به همین دلیل محل نگه داری او و سایر بازداشت شدگان هم‌چنان نامشخص است 

اهدای پیکر آفاق رحیمیان، شهروند بهایی به دانشکده پزشکی


پیکر «آفاق خسروی (رحیمیان)»، همسر یکی از اعدام‌شدگان بهایی و مادر «کیوان رحیمیان»، زندانی بهایی، با تصمیم خانواده‌اش به دانشکده پزشکی اهدا شد.

«کامران رحیمیان»، یکی از پسرهای این متوفی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «آخرین جلوه‌ زندگی جسمانی آفاق‌مان در آفاق، برای حفظ استقلال جامعه بهایی، برای احترام به حریم روح خاوران که پدرمان هم بخشی از آن است، و میل آفاق به یادگیری و حمایت بی‌دریغش از ما در مسیر یادگیری، تصمیم گرفتیم پیکر مادر عزیزمان را وقف یادگیری دانشجویان پزشکی کنیم.»

این تصمیم در پی آزار و فشار بر شهروندان بهایی برای دفن اموات‌شان در خاوران تهران صورت گرفته است. از ابتدای سال جدید، تعداد زیادی از اموات بهاییان بدون اطلاع خانواده و مراسم مذهبی در محل گورهای دسته‌جمعی اعدام‌شدگان دهه شصت دفن شده‌اند. بهشت زهرا فقط به تعدادی از شهروندان بهایی که مبلغ هنگفتی به فردی به نام «مومنی»، وابسته به وزارت اطلاعات پرداخت کرده‌اند، اجازه دفن در گورستان بهاییان تهران داده است.

رحیم رحیمیان، همسر آفاق رحیمیان در فروردین ۱۳۶۳ پس از ماه‌ها شکنجه و آزار، به ‌تهام پیروی از آیین بهایی در تهران اعدام شد. جسد وی بدون اطلاع خانواده در گورستان خاوران  دفن شده است.  

در سال‌های گذشته، کیوان و کامران رحیمیان، فرزندان آفاق رحیمیان، هرکدام به ترتیب ۵ و ۴ سال را به‌اتهام تدریس روانشناسی به جوانان محروم از تحصیل بهایی، در زندان گذرانده‌اند.

کیوان رحیمیان، بار دیگر در ۲۷تیر۱۴۰۲ توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر شده و بیش از چهار ماه است که بلاتکلیف در زندان اوین نگه داشته شده است.

این شهروند بهایی برای وداع با مادر خود، سه روز به مرخصی اعزام شده است. 

نوشین مصباح به اتهام بهایی بودن به یک سال زندان محکوم شد


  • شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی، «نوشین مصباح» شهروند بهایی ساکن مشهد را، به‌اتهام عضویت در جامعه بهایی، به یک سال زندان محکوم کرد.
  • شعبه یک دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی «هادی منصوری» در ماه آبان، این شهروند بهایی را به‌اتهام عضویت در گروه یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور (مقصود بهایی بودن متهم است)، به سه سال حبس و به‌اتهام تبلیغ علیه نظام، به هشت ماه زندان، مجموعا به تحمل سه سال و هشت ماه زندان محکوم کرد.
  • در روزهای گذشته، دادگاه تجدیدنظر استان، حکم جدید را با کاهش حکم بدوی صادر کرد. براساس رای دادگاه تجدیدنظر، نوشین مصباح به‌اتهام عضویت در گروه به قصد بر هم زدن امنیت کشور، به یک سال زندان محکوم شد.
  • دادگاه این شهروند بهایی را از اتهام تبلیغ علیه نظام تبرئه کرد.


 

شهره سالکیان، شهروند بهایی به ۳سال و ۸ ماه زندان محکوم شد


 دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، شهره سالکیان شهروند بهایی ساکن مشهد را به سه سال و هشت ماه زندان محکوم کرد.

بر اساس خبری که روز شنبه ۴ آذر ۱۴۰۲ به ایران‌وایر رسیده، دادگاه انقلاب مشهد، شهره سالکیان  را به اتهام «عضویت در جمعیت یا شبه جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور» به سه سال حبس تعزیری و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» (فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع بهاییت) به هشت ماه حبس، مجموعا به سه سال و هشت حبس تعزیری محکوم کرده است. 

در صورت تایید حکم مزبور در تجدیدنظر، بنا به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی سه سال در مورد متهم قابل اجرا است. 

در یک ماه گذشته، شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی منصوری هفت شهروند زن بهایی دیگر را هم با اتهامات مذکور به سه سال و هشت ماه زندان محکوم کرده است. این احکام بدوی در مرحله تجدیدنظر قرار دارند. 

سرکوب زنان بهایی در آبان ۱۴۰۲، از سرکوب مردان بهایی پیشی گرفت


 دستگیری زنان بهایی در جمهوری اسلامی ایران در آبان۱۴۰۲، از مردان بهایی پیشی گرفت و به رکورد آزار‌و‌اذیت و دستگیری دست‌کم ۵۰ شهروند زن بهایی در این ماه رسید.

***

جمهوری اسلامی در الگویی رو به افزایش از آزار و سرکوب بهاییان، در آبان۱۴۰۲، منازل ده‌ها شهروند بهایی را مورد تفتیش قرار داد و تعداد زیادی از بهاییان را دستگیر کرد. بسیاری این روند صعودی آزار‌و‌اذیت بهاییان را نوعی بازگشت به سرکوب‌ها و فشارهای دهه ۱۳۶۰بر این اقلیت دینی در ایران می‌دانند. 

اما آنچه در طی حملات آبان به شهروندان بهایی مشهود است، فشار و آزار بیشتر بر زنان بهایی است. نوک حملات جمهوری اسلامی در ماه گذشته زنان بهایی بوده است. در واقع، زنان بهایی که در آبان تحت آزار و فشار مضاعف قرار گرفتند، از یک سو مانند سایر زنان ایران قربانی دیدگاه زن‌ستیز جمهوری اسلامی بوده و گرفتار انواع ممنوعیت‌های جنسیتی بودند، و از طرف دیگر، به‌دلیل دگراندیشی، تحت آزار‌و‌اذیت مذهبی قرار گرفته و دچار انواع تبعیض‌های ارتکابی از سوی حکومت شدند.  

«سیمین فهندژ»، نماینده جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل، در همین زمینه گفت: «حکومت ایران با افزایش آزار‌و‌اذیت علیه زنان بهایی در این کشور، هر‌چه بیشتر نشان می‌دهد که همه‌ ایرانیان در تلاشی مشابه برای دستیابی به برابری و آزادی هستند.»

بیش از ۵۰ زن بهایی در آبان‌۱۴۰۲ به‌شکل‌های مختلف از قبیل بازداشت، تفتیش منزل، صدور حکم و احضار، مورد حملات سرکوبگرانه حکومت ایران قرار گرفتند. در ادامه، موارد سرکوب شهروندان زن بهایی در ماه آبان را مرور می‌کنیم.

 

دستگیری زنان بهایی در شهرهای مختلف ایران

در ماه آبان، ۱۹ شهروند زن بهایی در سه شهر ایران دستگیر شده و تعداد زیادی از منازل شهروندان بهایی تفتیش شدند. 

ماموران وزارت اطلاعات روز دوشنبه ۱آبان۱۴۰۲، در یک عملیات هماهنگ و هم‌زمان، به منازل ده زن بهایی در شهر اصفهان یورش برده و پس از تفتیش منازل، هر ده تن را بازداشت کردند. 

پس از یک ماه، چهار تن از بازداشت‌شدگان با تودیع قرار وثیقه آزاد شده، ولی شش تن از آبان، همچنان در زندان دولت آباد اصفهان در بازداشت به سر می‌برند. اسامی ده زن بهایی بازداشت شده عبارت است از‌ «یگانه آگاهی، آرزو سبحانیان، یگانه روح‌بخش، شانا شوقی‌فر، مژگان شاهرضایی و نگین خادمی، ندا عمادی، پرستو حکیم، بهاره لطفی و ندا بدخش.»

ماموران مسلح در یک عملیات گسترده و هماهنگ، صبح روز سه‌شنبه۱۶آبان به منازل بیش از ۲۰ شهروند بهایی در شهر همدان هجوم برده و پس از تفتیش منازل، شش شهروند زن بهایی را دستگیر کردند. «زرین دخت احدزاده، عاطفه زاهدی، نورا ایوبی، فریده ایوبی، ندا محبی و ژاله رضایی»، شش زن بهایی دستگیرشده در این عملیات بودند که همچنان بلاتکلیف در زندان نگه داشته شده‌اند. 

تفتیش منازل بهاییان در همدان، با خشونت و توهین همراه بوده است. بلند کردن کف سرامیک و کاشی‌های منازل، گشتن و بازرسی پرهای پرندگان خانگی، پاره کردن مبل‌ها و ورود به منازل با کفش‌های کثیف و آسیب زدن به آلات موسیقی، از‌جمله اقدامات خشونت‌آمیز در این حمله بوده است. 

پنج زن بهایی ازجمله کسانی بودند که منازل‌شان در همدان بازرسی شد. یکی از این زنان مبتلا به بیماری آلزایمر است. یکی از زنان براثر اضطراب ناشی از حمله ماموران دچار مشکل قلبی شده و به بیمارستان منتقل شد. در‌حالی‌که یکی از زنان بهایی در مسافرت بوده، ماموران با زور به منزل او وارد شده و بدون حضور صاحب‌خانه، منزل را تفتیش کردند. 

در همین روز، ماموران امنیتی ۹ شهروند بهایی را در مهرشهر کرج دستگیر کرده و منازل آنان را مورد تفتیش قرار دادند. در بین بازداشت‌شدگان، یک زوج جوان بهایی دارای دو کودک ۲ و ۴ ساله وجود داشتند.
«نیکا اسماعیل پور، فهیمه یزدی و ایرن رحمانی»، اسامی سه زن بهایی بازداشت شده در کرج است. 

پس از بازداشت افراد فوق، سازمان اطلاعات سپاه در بیانیه‌ای، از بازداشت ده شهروند بهایی در استان البرز اطلاع می‌دهد. همچنین بررسی پرونده این ۹ تن به دادسرای شهریار در استان تهران سپرده می‌شود. 

در پی تفتیش منازل بهاییان در ایران، ماموران وزارت اطلاعات در روز شنبه۱۳آبان، به منزل «رویا شیخی» هجوم برده و چندین ساعت منزل را تفتیش کردند. 

در این بازرسی، ماموران موبایل‌های اعضای خانواده، کارت‌های شناسایی، حتی بعضی وسایل مربوط به کار برادر رویا را هم ضبط کردند. «داریوش شیخی»، پدر خانواده، براثر صحبت‌ها و تنش‌های ایجاد شده دچار شوک عصبی و حمله قلبی شده که منجر به آمدن آمبولانس و انتقال ایشان به بیمارستان شد.

 

برگزاری دادگاه و صدور احکام قضایی برای زنان بهایی

دادگاه‌های انقلاب در شهرهای مختلف، کشور ۲۴ تن از شهروندان زن بهایی را به زندان و جریمه نقدی محکوم کردند. 

دادگاه انقلاب مشهد هشت زن بهایی را هرکدام به سه سال و هشت ماه زندان بابت اتهامات عضویت در دسته یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور (مقصور عضویت در جامعه بهایی است) و تبلیغ علیه نظام (فعالیت تبلیغی به نفع بهاییت) محکوم کرد. 

همچنین دادگاه انقلاب مشهد، «رویا ملکوتی» را به‌اتهام تشکیل و اداره جمعیت یا شبه‌جمعیت به قصد برهم زدن امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام، به شش سال و هشت ماه زندان محکوم کرد. در زمان صدور حکم، خانم ملکوتی در زندان وکیل آباد مشهد زندانی بود. این شهروند بهایی از مرداد تاکنون در بازداشت موقت نگه داشته شده است. 

شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، شش شهروند بهایی (سه زن و سه مرد) را مجموعا به ۳۲ سال و ده ماه زندان محکوم کرد. سه نفر خانم این پرونده عبارت‌اند از: «سعیده خضوعی» به شش سال، «سمیرا ابراهیمی» به چهار سال و پنج ماه و «صبا سفیدی» به چهار سال و پنج ماه حبس محکوم شدند. 

در ادامه‌ صدور احکام قضایی برای زنان بهایی، دادگاه تجدیدنظر استان مازندران دو شهروند بهایی به نام‌های «ساناز حکمت شعار» و «بیتا حقیقی» را هر‌کدام به سه سال حبس و جزای نقدی محکوم کرد. همچنین ۱۲ متهم دیگر این پرونده ( هفت زن و پنج مرد)، هر‌کدام بدل از تحمل دو سال و یک ماه حبس، به پرداخت ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شدند.

اتهام مطروحه علیه این چهارده شهروند بهایی، «فعالیت آموزشی و یا تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل به شرع اسلام» بوده است. 

به موارد فوق، باید برگزاری جلسه‌ دادگاه «سها ثابتی» و «ساناز علیزاده» را با اتهامات تبلیغ علیه نظام و عضویت در دسته یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور در شهر ساری اضافه و همچنین به احضار و برگزاری جلسه آخرین دفاعیات «حوریه محسنی» در شعبه ۹۰۳ دادسرای انقلاب مشهد اشاره کرد.

 

زنان بهایی زندانی

دست‌کم ۱۵ زن بهایی در حال گذراندن دوره محکومیت خود در زندان‌های ایران هستند. 

«مهوش ثابت» و «فریبا کمال آبادی»، دو تن از بهاییان زندان اوین هستند که هرکدام به‌اتهام اداره جامعه بهایی ایران به ده سال زندان محکوم شده‌اند. این دو شهروند بهایی اتهام مذکور را در دادگاه نپذیرفته، ولی قاضی پرونده بدون توجه به اظهارات آنان و ارائه سند، هر دو را محکوم کرد. 
در ماه آبان، نامه‌هایی از مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی در مورد ۴۴ سال آزار و سرکوب بهاییان در جمهوری اسلامی منتشر شد که با بازتاب رسانه‌ای گسترده‌ای همراه بود. 

از دیگر زنان بهایی در زندان اوین، می‌توان به «شادی شهیدزاده» با حکم پنج سال، «مهوش عدالتی» با حکم یک سال و «سپیده کشاورز» با حکم یک سال زندان اشاره کرد. 

«ساناز تفضلی»، بیش از یک سال است که در زندان وکیل آباد مشهد زندانی است. دادگاه انقلاب مشهد، این شهروند بهایی را بابت اتهامات تشکیل و اداره گروه یا دسته به هدف برهم زدن امنیت کشور، به شش سال و شش ماه زندان، اجتماع و تبانی بر ضد امنیت کشور، به سه سال و هفت ماه و تبلیغ علیه نظام، به هشت ماه زندان محکوم کرد. مجازات اشد یعنی شش سال و شش ماه در مورد او در حال اجرا است. 

همچنین هشت زن بهایی در حال گذراندن محکومیت خود در زندان کچویی کرج هستند. این شهروندان دارای محکومیت از سه سال تا دو سال و یک ماه زندان هستند. 

«نهاله شهیدی»، تنها زندانی بهایی است که هشت ماه است بلاتکلیف و بدون پاسخ مسوولین قوه‌قضاییه در زندان کرمان نگه داشته شده است. 

در پایان لازم است خاطرنشان کرد که در ماه آبان، ده شهروند مرد بهایی در شهرهای اصفهان، یزد، شیروان و کرج بازداشت شدند. 

دادگاه انقلاب مشهد «سیروس ذبیحی مقدم» را به‌اتهام تشکیل و عضویت در جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور به هفت سال زندان و به‌‌اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، به یک سال زندان، مجموعا به هشت سال زندان محکوم کرد. 

شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، «ارسلان یزدانی، ایرج شکور و پدرام عبهر» را، هرکدام به شش سال زندان محکوم کرد.

سرانجام، «کیوان رحیمیان»، روانشناس بهایی به‌همراه ۹ عضو یک خانواده بهایی پس از چند ماه بلاتکلیفی از از بند ۲۰۹ زندان اوین به بند ۴ عمومی این زندان منتقل شدند. این خانواده بهایی که داروخانه‌دار هستند، از سوی وزارت اطلاعات، به قاچاق و احتکار دارو، تقلب در داروهای مسافرتی، پولشویی و فرار مالیاتی متهم هستند. 

 

درباره وضعیت بهاییان ایران بخوانید:

آیا حکومت ایران در حال ارتکاب نسل کشی خاموش بهاییان است؟

ایوب کریمی در زندان قزلحصار اعدام شد


سازمان «حقوق‌بشر ایران»، از اعدام «ایوب کریمی»، از زندانیان عقیدتی کرد اهل سنت در زندان قزلحصار کرج خبر داد.

براساس گزارش این سازمان حقوق‌بشری، آقای کریمی پس از ۱۴ سال زندان سحرگاه روز چهارشنبه ۸آذر۱۴۰۲ همراه با شش زندانی دیگر اعدام شد، اما هویت شش زندانی دیگری که همراه با او اعدام شده‌اند، افشا نشده است.

جمهوری اسلامی در آبان‌۱۴۰۲ نیز حکم اعدام «قاسم آبسته»، یکی از هم‌پرونده‌ای‌های ایوب کریمی را اجرا کرد.این پرونده پنج متهم دیگر هم دارد که در زندان محبوس و در خطر اجرای حکم اعدام هستند.

ایوب کریمی، یکی از متهمان پرونده قتل ماموستا «عبدالرحیم تینا»، به‌همراه قاسم آبسته و پنج فعال مذهبی دیگر کُرد، به نام‌های داود «عبداللهی، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت و کامران شیخه» بود که توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «مقیسه» با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» و «افساد فی‌الارض»، به اعدام محکوم شدند. 

۱۴۰۲ آذر ۱, چهارشنبه

مهوش ثابت: جمهوری اسلامی، بهاییان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است


 

مهوش ثابت (شهریاری)»، زندانی بهایی، در نامه‌ای از زندان اوین به شرح زندگی شهروندان بهایی در جمهوری اسلامی پرداخته است. 

این زندانی عقیدتی که به‌خاطر اعتقادات دینی خود در حال گذراندن حکم ده سال حبس در زندان اوین است، در این نامه مردم ایران را مخاطب قرار داده و نوشته است: «اگر حکومت کشورمان بهاییان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است، شما نکنید! ما هم به مانند سایر مردمان این مرز پرگهر حق داریم زندگی شایسته‌ای داشته باشیم. از حقوق شهروندی برخوردار شویم. کار‌و‌کسب مناسب با قابلیت و توان خود داشته باشیم. دانشگاه برویم ... و همه توش و توان خود را به‌جای دفاع از خود، صرف آبادانی کشور کنیم.»

او از هم‌وطنانش می‌خواهد تا داستان آنچه بر بهاییان گذشته است را، از زبان خود بهاییان بشنوند. این زندانی ۷۱ ساله بهایی از اولین آزار و فشارهای حکومتی بر خودش و خانواده‌اش می‌نویسد: «وقتی انقلاب شد من ۲۶ ساله بودم. مدیر یک مدرسه در جنوب پایتخت. یک روز حکمی به ‌دستم دادند. من برای کار کردن رد صلاحیت شده بودم. همان روزها از ادامه تحصیل در دانشگاه هم رد صلاحیت شدم. همسرم مشغول ساخت وساز یک کارخانه شن و ماسه بود، اما یک هفته قبل از راه‌اندازی، کارخانه‌اش را مصادره کردند. او هم رد صلاحیت شده بود! پدرم، برادرم، همه اقوام و دوستان و هم‌کیشانم به‌تدریج بیکار و خانه‌نشین شدند و زندگی همه ما در معرض طوفان قرار گرفت!»

مهوش ثابت در ادامه‌ به بازگویی اخراج‌ها، دستگیری‌ها، مصادره‌ها و اعدام ۲۵۰ نفر به جرم بهایی بودن می‌‌پردازد. او می‌نویسد که انگار همه‌ ما بهاییان به‌یک‌باره رد صلاحیت شدیم. ناگهان وطن آبا‌و‌اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به «آن دیگر» تبدیل شدیم.

مهوش ثابت که پیش‌تر به‌اتهام مدیریت جامعه بهایی ایران ده سال را در زندان گذرانده، می‌نویسد که انگار او حتی پس از آزادی در آن سوی دیوارها هم رد صلاحیت شده بود. 

«روز آزادی‌ام هیچ‌کس به استقبالم نیامد. خانواده‌ام روز بعد منتظر آزادی‌ام بودند. اجازه تلفن هم ندادند. بنابراین بدون اطلاع خانواده، بدون پول و حتی بدون داشتن آدرسی از خانه‌ام، از در زندان اوین خارج شدم. اضطرابی غریب بر قلبم چنگ می‌زد. چرا زندان این‌کار را کرده بود؟ آن‌ها خوشحالی‌ام را از من گرفته بودند! شخصی با محبت گوشی‌اش را بسویم گرفت تا به خانواده‌ام خبر دهم. اما من بی اراده دستم را پس کشیدم. من از گوشی موبایل که در زندان ممنوع بود هراس داشتم. از آن گذشته، حتی روشن کردن گوشی را هم بلد نبودم!...»

این شاعر ایرانی و برنده جایزه‌‌ «نویسنده دلیر» از انجمن جهانی قلم (پن)، می‌نویسد که پس از آزادی از زندان، انسان دو پاره‌ای شده بود. سعی می‌کرده تا خود را با دنیای جدید، آن سوی دیوارهای زندان نزدیک کند اما: «هرجا که بودم غریبه‌ای بودم که نیمی از وجودم در زندان و کنار هم‌بندی‌هایم جا مانده بود و رنج‌های زنان زندان‌های مشهد، گوهردشت، قرچک و اوین که با آن‌ها زندگی کرده بودم رهایم نمی‌کرد.»

سپس «مهوش ثابت» به شرح دستگیریش در مرداد ۱۴۰۱ می‌پردازد که چگونه او را در‌حالی‌که به بیماری کرونا مبتلا بود، از منزل خواهرش در رامسر بازداشت کرده و به سلولی انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال دادند. 

این شهروند دوران بازجویی را این گونه تعریف می‌کند: «۴۲ روز در انفرادی تحت سخت‌ترین بازجویی‌های طاقت‌فرسا که همراه با خشونت، اهانت، تهدید و تهمت بود پوست انداختم. عوارض کرونا شدید بود و حداقل سه بار دراثر شدت سرفه‌ها و مشکلات تنفسی و درد و ورم زانو، در بهداری ۲۰۹ ویزیت شدم.»

این شهروند بهایی که بیش از یک سال در زندان به سر می‌برد، می‌نویسد در دادسرا متوجه اتهام «اداره جمعیت تحت‌عنوان فرقه انحرافی ضاله با هدف برهم زدن امنیت کشور» شده است. او این اتهام را نپذیرفته و به دادستان، بازپرس و قاضی پرونده عنوان کرده که حتی یک سند و مدرک برای اثبات این اتهام وجود ندارد، اما «رد صلاحیت» شد و هیچ پاسخی دریافت نکرد. 

دادگاه انقلاب تهران بی‌توجه به اظهارات مهوش ثابت و «فریبا کمال آبادی»، هرکدام از این دو شهروند بهایی را به‌اتهام اداره جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور، به ۱۰ سال زندان محکوم کرد. 

این زندانی بهایی در پایان خاطره‌ای را نقل می‌کند. او می‌نویسد: «به یاد می‌آورم وقتی سال‌های پیش به بازجو گفتم بالاخره که از این زندان بیرون می‌رویم، با خونسردی گفت: "بله، ولی افقی یا عمودی‌اش را ما تعیین می‌کنیم!" حالا دیگر من افقی پیش روی خود نمی‌بینم و از عدالت حکومت درباره خود قطع امید کرده‌ام، پس مردم ایران را مخاطب قرار می‌دهم.»

نامه خانم ثابت با این عبارت به پایان می‌رسد: «هموطنان! داستان ما یکی است. لطفا شما ما را رد صلاحیت نکنید و روایت‌های ما را از زبان خودمان بشنوید! مهوش ثابت، زندان اوین، آبان۱۴۰۲»

۱۴۰۲ آبان ۳۰, سه‌شنبه

گزارش آماری دو ماهه: افزایش فشار بر جامعه بهایی با دهها بازداشت و محکومیت


از ابتدای مهرماه سال جاری تاکنون دستکم ۴۰ شهروند بهائی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و منازل دستکم ۶۶ تن مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفته است. همچنین در مدت زمان مورد اشاره، ۳۸ شهروند بهائی توسط مراجع قضایی مجموعا به بیش از ۱۳۳ سال حبس محکوم شدند.

به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در مدت دو ماهه ابتدای مهرماه سال جاری تاکنون موج برخورد با شهروندان بهائی در ایران افزایش چشمگیری داشته است.

طی این مدت دستکم ۴۰ شهروند بهائی در شش شهر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. منازل دستکم ۶۶ تن از شهروندان بهائی در شهرهای مختلف کشور، توسط ماموران امنیتی مورد تفتیش قرار گرفته است. همچنین در مدت زمان مورد اشاره ۳۸ شهروند بهائی توسط مراجع قضایی مجموعا به ۱۳۳ سال و ۹ ماه حبس محکوم شدند.

هویت چهل شهروند بهایی بازداشت شده، سحر محب پور، رکسانا وجدانی، ستاره طعامی و بهاره قادری در شیراز، ویدا احراری، مژگان بصیری، شکوفه بصیری، جمال قدیرزاده، ایمان رشیدی و احمد نعیمی در یزد، ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی در اصفهان، علی باقر کاشی، صهبا طائف، شروین شبرخ، نیکا اسماعیل‌ پور، بابک زینالی (زینلی)، ایمان احسانی،‌ ایرن رحمانی،‌ فواد طائفی، رضا و فهیمه یزدی در کرج، نعیم اقدسی، ندا محبی، ژاله رضایی، ژینوس شادابی، عاطفه زاهدی، مسعود آذرنوش، زرین احدزاده، فریده ایوبی و نورا ایوبی در همدان و مسعود محمودی در شیروان توسط هرانا احراز شده است.

هرانا همچنین اسامی شصت و شش شهروند بهایی را که از ابتدای مهرماه امسال تا آخر آبان ماه، منازلشان توسط ماموران امنیتی مورد تفتیش قرار گرفته را، رویا شیخی، سحر محب پور، رکسانا وجدانی، ستاره طعامی و بهاره قادری در شیراز، ویدا احراری، مژگان بصیری، شکوفه بصیری، جمال قدیرزاده، ایمان رشیدی در یزد، سهیل حق دوست، حسین فنائیان، سهراب لقائی، ابراهیم لقائی، فوائد لقائی در قائم شهر، ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی در اصفهان، صهبا طائف، شروین شبرخ، نیکا اسماعیل‌ پور و بابک زینالی در کرج، مهران خاندل، پوران حبیبی (خاندل)، ژینوس شادابی، اختر کوثری (نعیمی)، اقدس ابرار احدی، فتانه مشتاق، بهنام ایوبی، نقره ایوبی و رزیتا آذرنوش، مسعود آذرنوش، ژاله رضایی، فریده ایوبی، پرویز معبودی، افشین راشدی، حمید راشدی، کیومرث راشدی، روحیه عبدی، حمید عزیزی، رامین مقیمی، عطا رجبی، مظفر ایوبی، عنایت تکاپویی، فرهنگ معبودی، شوق انگیر سروریان، پگاه مبین، اکبر نورانی، خوشگل رضایی، منوچهر ایوبی، حسن رضایی، امین مقیمی، شجاع جهانگیری، سامان خدایاری، پرویز سیفی، زیبا جهانگیری، آرزو جهانگیری و کاوه بیاتی در همدان و مسعود محمودی در شیروان احراز کرده است.

یک شهروند بهائی ساکن همدان در گفتگو با هرانا، نحوه برخورد نیروهای امنیتی در زمان تفتش منازل را “خشونت آمیز” توصیف کرد و افزود: “نیروهای امنیتی سرامیک و کاشی های خانه ها را بلند کردند، پرهای پرندگان خانگی را بازرسی کردند و حتی مبل ها را نیز پاره کردند. ضبط پول نقد، طلا و هر چیز بارزش اعم از سند منزل و خودرو از دیگر آزار نیروهای امنیتی در این حملات بود”.

جامعه جهانی بهایی که مقر آن در ژنو است با انتشار بیانیه ای به تحولات هفته های اخیر و افزایش فشار بر این جامعه واکنش نشان داد، در قسمتی از بیانیه خبری این جامعه که به موضوع تفتیش منازل می پردازد، آمده است “خانه‌های پنج زن سالمند ۷۰ تا ۹۰ ساله در همدان مورد یورش قرار گرفت. یکی از این افراد از بیماری آلزایمر رنج می‌برد و دیگری پس از حمله به منزلش به دلیل آشفتگی و اضطراب ناشی از این اتفاق به سرعت به بخش مراقبت‌های ویژهٔ بیمارستان منتقل شد. در موردی دیگر درب منزل خانم سالمند ٨٢ ساله را شکستند و در غیاب وی اقدام به تفتیش و واژگونی وسایل منزل وی کردند. شوهران دو نفر از این زنان از جمله بیش از ۲۰۰ بهائی‌ای بودند که پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ توسط حکومت ایران اعدام شدند.”

در این مدت ۳۸ شهروند بهائی به نام های سیروس ذبیحی مقدم، شهدخت خانجانی، نوشین مصباح، گلنوش نصیری، فریده مرادی، سعیده خضوعی، صبا سفیدی، ایرج شکور، سمیرا ابراهیمی، پدرام عبهر، ارسلان یزدانی، نسیم ثابتی، آزیتا فروغی، رویا قانع عزآبادی، سهیلا احمدی، حسن صالحی، وحید دانا، سعید عابدی، ساناز تفضلی، شادی شهیدزاده، منصور امینی، عطاءالله ظفر، ولی‌ الله قدمیان، بیتا حقیقی، ساناز حکمت شعار، مانی قلی نژاد، نگار دارابی، سام صمیمی، مهسا فتحی، سامیه قلی نژاد، مجیر صمیمی، انیس سنائی، افنانه نعمتیان، بصیر صمیمی، هنگامه علی پور، گلبن فلاح، نازنین گلی و سوسن بادوام توسط مراجع قضایی مجموعا به ۱۳۳ سال و ۹ ماه حبس و پرداخت ۷۸۶ میلیون و دویست هزار تومان جزای نقدی محکوم شدند.

همچنین تعدادی از این شهروندان از بابت مجازات تکمیلی با احکامی همچون محرومیت از حقوق اجتماعی، منع عضویت و فعالیت در گروه ها، احزاب و دسته جات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و منع فعالیت در فضای مجازی مواجه شدند.

لازم به ذکر است که طی دو ماه گذشته علاوه بر موارد ذکر شده، محکومیت پنج سال محدودیت تردد هوشیدر زارعی در شیراز، ۸ ماه حبس سینا شهری در تبریز و دو سال حبس همایون خانلری در رشت نیز به اجرا درآمد.

جامعه بهاییان ایران بزرگترین اقلیت دینی غیررسمی در ایران را تشکیل می دهند با این حال این جامعه بطور خاص از زمان تغییر نظام در ایران در سال ۱۳۵۷، به طور سیستماتیک به حاشیه رانده شده و از حقوق اولیه، از جمله دسترسی به آموزش عالی و اشتغال در بخش های دولتی محروم شده اند. پیروان آیین بهایی در ایران اغلب در معرض دستگیری های خودسرانه، حبس کاذب، مصادره اموال و آزار و اذیت قرار می گیرند. امتناع حکومت ایران از به رسمیت شناختن دین بهایی منجر به وضعیتی شده است که بهائیان از بسیاری از حقوق مدنی که برای اقلیت‌های مذهبی به رسمیت شناخته شده محروم می‌شوند، وضعیتی که چالش‌ها و آسیب‌پذیری‌های آنها را در ایران تشدید می‌کند.

از زمان روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی در ایران، صدها بهایی اعدام، مفقود و هزاران تن بازداشت و یا با سایر  مجازات ها مانند توقیف اموال و محرومیت های مستمر روبرو شده اند. 

بازگشت متیاس علی‌‌حق‌نژاد «به زندان در تبعید»

  براساس گزارش رسیده به سازمان ماده ۱۸، زندانی عقیدتی عبدالرضا (متیاس) علی‌حق‌نژاد، رهبر کلیسای خانگی برای نخستین بار پس از تبعید ناگهانی او...